Weer een maand verder.

Zo we zijn in tussen beland in de maand november, wat gaat de tijd snel.
September was een redelijke goede maand met klanten, we zouden er net van kunnen rond komen.
De prijzen zijn nu nog wat lager dan we zouden willen, maar je zult eerst wat moeten inleveren om naam te maken.
Oktober was een stuk minder maar dat wisten we al.
In oktober hebben de mensen geen vakantie of feestdagen, plus dit is de natste maand.
Maar we mogen niet klagen we hebben toch nog wat klanten gehad en dat kunnen veel hostels niet zeggen.

We hebben niet stil gezeten, want er moet toch nog wel veel gedaan worden.
De loungebank is af en leuk geworden, ook zit de buiten douche er in, de poort voor de auto's is af en jeremy heeft nog een mooie buitenlamp in elkaar gefreubeld met rest hout.
De laatste cabana is voor de helft klaar stroom en gips wanden zijn geplaatst.
We merken wel dat de bouw moeheid toe slaat,er word wat gekibbel en gescholden,maar als je met ze tweeën ben heb je alleen elkaar om dingen af te reageren.

Onze hond Days was ook nog loops geworden,dus de druk om het ingang van de parking dicht te maken was groot.
Toen het eindelijk klaar was dachten we rust te hebben, hoefde niet meer constant op Days te letten want die kon er niet meer uit.
Dit kreeg een ander staartje.
We zaten in de loungruimte een biertje te drinken en Days was lekker veilig in de tuin dachten we.
Ja ze was in de tuin tot we op eens piepen hoorde, we rende naar de tuin, en daar vloog de hond van de buren door de spijlen van het hek.
De spijlen zijn maar 10cm en heel klein is die hond niet maar wel mager want krijgt geen eten, het is de hond van de buren.
Nou dan weet je wel wat er gebeurd is.
We zouden haar in november laten steriliseren ja te laat.
Ik heb de dierenarts gebeld en het verhaal uit gelegd.
Hij zei als ze niet meer loops is kom je maar dan haal ik de jonkies weg en stereliseer haar.
Ja het is zielig maar we kunnen dit er niet bij hebben.
Dus Days is nu ook geholpen er kan nu niks meer gebeuren.

Na een zware maand zijn we even een nachtje op vakantie geweest naar Marc en Marikken, we waren hier zo aan toe.
Als we thuis blijven gaan we toch aan het werk, maar hebben een keer rust nodig om een beetje bij te tanken.
Marc en Marikken hebben een hostel in popoyo.
Het was reuze gezellig en ze hebben het leuk gemaakt.
Even lekker over het strand gelopen met de honden, zij wonen aan het strand dat is wel lekker hoor.
S avonds lekker een biertje gedronken en gegeten, ze hebben ons goed verwend, hele leuke mensen.
Het is toch fijn om wat Nederlanders te hebben om naar toe te gaan.
Volgende keer komen ze gezellig onze kant op.

Zo hebben we sinds kort ook rex die komt uit uitgeest vlak bij ons en we kennen een hoop de zelfde mensen, wat is de wereld toch klein.
Zit je in nicaragua ontmoet je zo wat je buurman.
Rex is met een vrouwtje uit Nicaragua die ook een hostel heeft in rivas een half uurtje bij ons vandaan.
Rex heeft voor ons een surfbord met ons logo geschilderd, deze komt bij het hek zo dat je van ver kan zien waar we zitten.
En hij ziet er gelikt uit we zijn hem erg dankbaar.

In tussen staan we nu ook op boeking.com en zullen zien of dat zijn vruchten gaat af werpen.
Er zijn nog steeds niet erg veel toeristen, maar het druppelt langzaam vol.
We zullen geduld moeten hebben.
En hopen dat de tijden beter gaan worden, want ook wij moeten inkomsten hebben om van te leven.

Op dit moment is er een orkaan onderweg die dwars over nicaragua gaat, daar gaan we weer er zal veel regen vallen en huizen zullen overlopen.
Ons huis heeft daar geen last van, maar de septictanken kunnen dit niet aan.
We zitten op klei grond en het grond water stijgt per minuut.
Gelukkig hebben we een pomp dus dat word weer pompen.
Verder zijn de zij straatjes bijna niet begaan baar want dat veranderd in rivieren.
Dus gauw maar even wat eten en drinken inslaan voordat de bom barst.

We zouden vandaag met Angela naar managua gaan maar het heeft vanacht al hard geregend dus we stellen het even uit.
Ze zijn nu allemaal nood maatregelen aan het regelen.
Er gaan goederen naar corn eiland daar zitten de mensen opgesloten en dat is aan de Caribische kant, die word het hards getroffen ik houd mijn hard vast het ziet er niet goed uit.
Bij ons zal het minder zijn omdat wij aan de andere kant zitten, we zullen het mee maken.
Wij gaan wel wat maatregelen nemen, zoals de meubels veilig stellen en het zwembad gedeeltelijk leeg pompen, meer kunnen wij niet doen.
Ik houd jullie op de hoogte.