veel gedaan
Door: wendy
Blijf op de hoogte en volg jeremy
31 Januari 2019 | Nicaragua, San Juan del Sur
Het waren weer een paar zware dagen.
Maar ook veel gedaan.
Ondertussen zijn de betonen palen van 3 meter voor het hek gebracht. 5 dagen later dan gepland.
Maar de goede man belde elke keer netjes om het door te geven, dat scheelt weer.
De palen van de rancho staan en de liggers boven op , op 1 kant na zit er ook in.
Dit is toch wel apart om te zien hoe die gasten te werk gaan.
Ze timmeren een paaltje dat is de stijger, en op blote voeten staan ze boven op met een ketting zaag, ongelooflijk moet je zo iets in Nederland doen, dan krijgt dat bedrijf gelijk een fikse boeten.
En wat zijn die gasten sterk, die palen wegen nog al wat.
Ook de man die 3 dagen geleden zou komen om de elektra aan te sluiten is vandaag eindelijk geweest.
Omdat hij 3 dagen geleden zou komen was de inspectie van het energie bedrijf al geweest, en ja dat was nog niet aangesloten natuurlijk.
Daar kreeg ik weer een briefje van dat alles nog niet in orde is.
Dus dat was vandaag weer op de fiets naar het dorp.
Ook miste er een stekker, maar we snapte er geen bal van wat hij bedoelde.
En googel translate werkt niet echt die gaf aan dat we de vogels moesten voeren.
Ja het is hier geen Spanje en de taal is toch wel iets anders als Spaans.
Maar goed ik was niet de enige die op het fietsje naar het dorp moest ook Jeremy moest er aan geloven.
Jeremy Ramon en ik hebben de palen gedeeltelijk nu in de grond.
Jezus wat een zware klus is dit weer.
Die dingen wegen lood, en onze oude Ramon gaat maar door wat een kanjer is die man, die doen we echt nooit meer weg.
Gelukkig begint het bij onze lieve buurvrouw Pricilla ook een beetje leeg te raken in haar huis, de meeste zakken beton zijn nu gebruikt.
Maar we gaan nog steeds met goede moed naar ons mooie stukje land.
En zien het nu echt beetje bij beetje dat het steeds mooier gaat worden.
Het zijn lange zware dagen om 5 uur op en om 5 uur thuis een graadje of 34 in de brandende zon, maar wat voelt het goed.
En wat zijn we trots wat er nu al in 3 weken is gebeurd, en alles met het handje niks geen machines.
Morgen weten we niet wie er zijn, de rancho mannen of Marcial die het laatste stukje van de palen gaat doen.
In ieder geval is onze Ramon om 7 uur weer paraat op het land om de rest van de palen de grond in te jassen.
Over morgen hopelijk het gaas tussen de palen, dan hebben wij een paar dagen rust, want kunnen dan niet zo veel meer tot dat de rancho er staat.
Gaan we lekker de hort op kijken voor planten, kan het straks lekker groeien in de regen tijd.
Zo de eerste 3 weken zijn voor bij, op naar de volgende weken en wie weet staat er dan echt al een beetje huis.
Maar ook veel gedaan.
Ondertussen zijn de betonen palen van 3 meter voor het hek gebracht. 5 dagen later dan gepland.
Maar de goede man belde elke keer netjes om het door te geven, dat scheelt weer.
De palen van de rancho staan en de liggers boven op , op 1 kant na zit er ook in.
Dit is toch wel apart om te zien hoe die gasten te werk gaan.
Ze timmeren een paaltje dat is de stijger, en op blote voeten staan ze boven op met een ketting zaag, ongelooflijk moet je zo iets in Nederland doen, dan krijgt dat bedrijf gelijk een fikse boeten.
En wat zijn die gasten sterk, die palen wegen nog al wat.
Ook de man die 3 dagen geleden zou komen om de elektra aan te sluiten is vandaag eindelijk geweest.
Omdat hij 3 dagen geleden zou komen was de inspectie van het energie bedrijf al geweest, en ja dat was nog niet aangesloten natuurlijk.
Daar kreeg ik weer een briefje van dat alles nog niet in orde is.
Dus dat was vandaag weer op de fiets naar het dorp.
Ook miste er een stekker, maar we snapte er geen bal van wat hij bedoelde.
En googel translate werkt niet echt die gaf aan dat we de vogels moesten voeren.
Ja het is hier geen Spanje en de taal is toch wel iets anders als Spaans.
Maar goed ik was niet de enige die op het fietsje naar het dorp moest ook Jeremy moest er aan geloven.
Jeremy Ramon en ik hebben de palen gedeeltelijk nu in de grond.
Jezus wat een zware klus is dit weer.
Die dingen wegen lood, en onze oude Ramon gaat maar door wat een kanjer is die man, die doen we echt nooit meer weg.
Gelukkig begint het bij onze lieve buurvrouw Pricilla ook een beetje leeg te raken in haar huis, de meeste zakken beton zijn nu gebruikt.
Maar we gaan nog steeds met goede moed naar ons mooie stukje land.
En zien het nu echt beetje bij beetje dat het steeds mooier gaat worden.
Het zijn lange zware dagen om 5 uur op en om 5 uur thuis een graadje of 34 in de brandende zon, maar wat voelt het goed.
En wat zijn we trots wat er nu al in 3 weken is gebeurd, en alles met het handje niks geen machines.
Morgen weten we niet wie er zijn, de rancho mannen of Marcial die het laatste stukje van de palen gaat doen.
In ieder geval is onze Ramon om 7 uur weer paraat op het land om de rest van de palen de grond in te jassen.
Over morgen hopelijk het gaas tussen de palen, dan hebben wij een paar dagen rust, want kunnen dan niet zo veel meer tot dat de rancho er staat.
Gaan we lekker de hort op kijken voor planten, kan het straks lekker groeien in de regen tijd.
Zo de eerste 3 weken zijn voor bij, op naar de volgende weken en wie weet staat er dan echt al een beetje huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
