Ja hoor

We zijn een paar dagen verder.
Met een kleine dip van mij {wendy} en steun van mijn aller liefste mannetje zijn we weer met volle moed aan de gang.
Aller eerst kan de generator niet met lassen, dit is jammer, dus dan moeten we er toch aan geloven om bij de buurvrouw stroom te pakken voor 12 dollar per dag het is niet anders.
Gelukkig is haar zus die achter haar woont en ook naast ons heel anders.
Ze vraagt nergens om en staat steeds voor ons klaar.
We hebben haar en haar man beloond met een vette gevulde boodschappen tas vol met eten en lekkere dingen.
Dit werd zeer gewaardeerd.
Het is jammer dat zij ook stoom bij haar zus moet pakken anders had ik het haar nog wel gegund na alles wat ze voor ons gedaan heeft.
Maar waarschijnlijk had zij nooit geen 12 dollar per dag gevraagd.
We betalen netjes de stroom alleen uitnodigen voor een biertje dat kan ze wel vergeten.

Zaterdag zijn we maar naar onze leraar gegaan met de vraag of hij al wat wist.
Hij had het druk gehad en nog niet gebeld.
Zijn lieve vrouw belde gelijk naar het hoofdkantoor en gaf ons de mededeling dat ze er mee bezig waren en dat we waarschijnlijk woensdag of donderdag een paal zouden krijgen en dus stroom.
Ja wat gaan we dan doen met de generator.
We zitten met het probleem dat we hem niet op ons land kunnen laten staan, en ik wil ook niet dat hij bij de buurvrouw binnen staat.
Dit stinkt naar de benzine en ze slapen daar ook nog met een kindje.

We kunnen de generator afzeggen maar wat als we nou geen stroom hebben dan kunnen we niet verder.
Na veel wikken en schuiven met ons budget hebben we besloten om hem toch maar maandag op te halen en de Duitse buren te vragen of we hem daar mogen zetten.
Zij wonen achter ons en hebben 2 grote schuren en veel land.
Wij het gevraagd en ja het mag gelukkig 1 probleem opgelost.

Maandag even een auto geleend en de generator opgehaald en bij de Duitse buren achter slot en grendel gezet.
De werk mannen zijn aan de slag gegaan met de ijzeren vloer, dit ging niet echt lekker er moet een hoop gesteld worden dus was erg weinig stroom verbruikt, beetje jammer.
s Middags hadden we weer Spaanse les en dan zouden we ook wat meer weten over het stroom.

Nou we weten het hoor.
We krijgen geen stroom, volgens het hoofdkantoor is er geen geld voor.
Onze leraar zei dat kan nooit ze willen dat jullie het gewoon betalen en zelf een transformator en paal neer zetten.
Jezus wat ben ik nu blij dat we toch die generator hebben gehaald.
Nou een eigen paal en transformator is voorlopig nog niet nodig want met onze 10000 watt generator kunnen we de rest gewoon bouwen, no problema.

Vandaag kwam er een mannetje van het energie bedrijf op zijn brommertje naar ons toe met een brief van het kantoor hier in san juan del sur.
Alles gaat hier op het brommertje de water op meten de post en alles word persoonlijk gebracht.
Ze weten mijn naam al want er is nu al een paar keer gebeld en ben al een paar keer hier op het kantoor geweest.

In de brief stond vermeld dat ze het hadden opgestuurd naar Managua het hoofdkantoor maar dat ze ons door technische redeneren geen energie konden leveren, omdat Er moet unitbereiding worden gemaakt in ons district , dus we krijgen voorlopig GEEN STROOM.
Nou hoeven we ons daar ook niet meer druk over te maken, en weten we waar we aan toe zijn.
Er zal nu wel een privé paal en transformator moeten komen volgend jaar.
Zo lang we er nog niet wonen is het geen probleem.
Het kan ook een voordeel wezen want het energie bedrijf moet ons geld betalen als ze er iemand op aan willen sluiten mits wij dat willen.
Dit word natuurlijk wel even vast gelegd met onze advocaat.
Ach ja we hoeven nu niet meer over het stroom te schrijven dat scheelt weer.
Vandaag zijn de werklui wel druk bezig geweest en er zit schot in.
We hopen dat ze deze week klaar zijn dan kunnen wij de vloer er in leggen.
En daarna kunnen de muren geplaatst worden, de tijd dringt.
We hebben van onze Duitse buren wat planten gekregen, dat is altijd fijn als er nog maar weinig groen staat.
Ze spreken nog maar weinig Spaans terwijl ze hier al 12 jaar wonen, ik denk dat wij het beter spreken.
Dit komt natuurlijk ook dat we met niemand Engels kunnen praten dus we moeten wel.
En de buren hebben hier niemand waar ze mee om gaan, zijn een beetje op zich zelf, maar vinden het wel erg leuk dat wij er komen te wonen kunnen ze toch nog een beetje kletsen.

Zo dit waren de dagen wel weer, beetje stress en ook wel fijn dat we weten waar we aan toe zijn.
Ik vind dit wel moeilijk hoor als je maar heen en weer word gestuurd, had daar even mijn buik van vol, en ook wat privé dingetjes die er dan ook nog bij komen werd me even te veel, maar ik ben er weer en ga weer met volle moed aan de gang.
Tot de volgende keer, en uh wie weet hebben we stroom hahaha je weet het maar nooit hier in Nicaragua, alles kan of kan niet.