aanvraag elektra

Jezus wat een gedoe was dit.
Zo makkelijk het aanleg van het water was zo een toestand was dit.
Vanmorgen om 7 uur is Jeremy naar het land gegaan.
Ik ben even het huisje gaan soppen want ook dat moet weer gebeuren.

Om kwart voor 8 ging ik met de papieren die we gisteren gekregen hebben naar de brandweer.
Dit was nog het makkelijkste.
Ik kreeg een rekening nummer en moest naar de bank 600 cordoba betalen.
Nou ik dacht ik ga naar de bank waar we altijd pinnen.
Ja die was pas om half 9 open.
Dat was een 20 minuten wachten, ach het werd al weer aardig warm en het kwik steeg lekker omhoog.
Om half 9 was ik wel lekker als eerste aan de beurt.
Ja verkeerde bank ik moest nog even een stukje verder fietsen.
Daar stond natuurlijk al een rij, zal niet zo zijn.
Maar de deur was dicht en er stond dat ze half 9 open waren.
De medewerkers hadden een soort studie, en zaten met z'n allen voor de buis.
Gelukkig om 10 voor 9 deden ze de deur open.
Zo dat was geregeld, op de fiets de klote berg weer op en naar de brandweer met mijn bonnetje.
DE brandweerman vulde de papieren in en deed er een stempel op en klaar was het.

Op naar het energiebedrijf, alles was geregeld en ik had alle papieren bij me.
Daar aangekomen werden de papieren na gekeken ook de papieren van ons land.
Op eens begon ze in het Spaans nombre dat is je naam nou wendy , nee dat was het niet nummer zijn zeker ook nombre, want het nummer van ons paspoort klopte niet.
Nee dat klopt we hebben een nieuwe dus ook een nieuw nummer.
Ik moest een copie hebben van het oude paspoort.
Godver, weer op de fiets weer die klote berg op en naar huis.
Het was onderhand al half 10.
Ik Jeremy gebeld en uitgelegd hoe en wat.
Ahh gelukkig ze stonden nog op de laptop, dat is mooi ik weer terug met de laptop.
Nee dit was niet goed ze moesten een copie.
Wtf waar moet ik dat doen ik heb geen printer.
Geen copie geen stroom.

Ik dacht ik fiets naar het kantoor van Maria daar kunnen ze me zeker helpen want daar zijn de papieren ook gemaakt.
Grr niemand aanwezig, en nu.
Onze leraar Spaans Fernando, gelukkig was hij er maar zijn printer was stuk, nee he.
Maar zijn vrouw ook genaamd Maria, blijft wel lekker makkelijk om te onthouden, zei nee Wendy we geven niet op en probeerde het op een stikkie te zetten.
Dit lukte dus niet, er kwam een Duits stel voorbij en we hebben gevraagd of ze ons wilde helpen.
Natuurlijk deden ze dat maar ook bij hun lukte het niet.

Onderhand waren we al een uur verder.
Ik dacht o jee Jeremy maakt zich nu wel druk waar ik blijf, maar alleen mijn tel heeft een simkaart van hier dus ik kan hem niet bereiken.
A fijn na een half uur later hadden we het voor elkaar om de oude paspoort foto's naar haar fb te krijgen, pff dat scheelt weer.
Maria moest het ergens anders weer uit printen, maar ze had ze hoor.
Toch goed dat je hier al wat mensen kent.
Vol trots fietste ik als een gek naar het enregie bedrijf.
Denk niet dat het veel voor stelt want er staan 4 plastic stoeltjes en 2 bureautjes.
Ja hoor het zat stamp vol, goed Wen hou je in en pas je aan dacht ik.
Het is niet anders hier.
Eindelijk aan de beurt, en alles was goed gelukkig, ik had het voor elkaar, en kreeg een brief met ja wel een stempel.
Over 2 weken hebben we stroom, als ik het goed heb begrepen.

Weer op de fiets die berg op en eerst naar huis Jeremy bellen.
Ik zag dat hij al 4 keer had gebeld.
Alles uitgelegd water gepakt en de broodjes en weer op het fietsje naar het land.
Het was onderhand al 10 over 12.
Zo dit was weer een heerlijk ochtendje hahah., en val je dan nog af zou dat nog een voordeel hebben.
Maar door de nodige biertjes gaat dat niet lukken denk ik.


Aangekomen bij het land vertelde Jeremy dat de man van het hek had gebeld en dat de beton palen en gaas dinsdag word geleverd, omdat de palen nog niet hard genoeg waren.
Ik ben blij dat ze dit netjes hebben door gegeven.
Dinsdag word ook al het materiaal geleverd voor de rancho.

We kunnen nu niet veel meer doen tot dinsdag.
We zijn hier wel een klein beetje blij mee want we hebben het end in de bek, zijn gesloopt, komt natuurlijk ook door de hitte, en gebrek aan conditie.

We hebben nog even gekletst met onze lieve buurvrouw Pricilla, wat een schatje is ze.
Dan krijgen we weer een mandarijntje en alles staat nog steeds bij dat kind in huis.
Ze zei wat gaan jullie doen als jullie naar Nederland gaan komt Ramon dan in jullie huis om op te passen.
Nee als we naar Nederland gaan staan er nog geen spullen in.
Ze zei nou ik houd het wel in de gaten hoor, kijk dat zijn nou buren waar je wat aan heb.
Haar hondje van 3 maanden is zeer waaks kruipt in ons als we er zijn en als er een vreemde op ons land komt staat zij te blaffen als een pitbull.
Kijk dat is ook mooi voelt wel een beetje als ons hondje eerlijk gezegd.
Ze zijn hier niet zo lief voor honden, en als er eten over is krijgen ze wat en anders niet.
Maar ze krijgt van ons altijd stukjes brood en dat weet ze donders goed, zo dra we het zakje brood pakken zit ze voor ons.

O ja de elektra draad ligt er nog gelukkig.
Zo morgen gaan we naar Rivas want moeten nog wat spullen kopen voor de rancho.
En tot dinsdag zijn we lekker vrij, we zijn er wel aan toe even niks doen.
Anders redden we het niet met de paracetamol, want die gaat de laatste paar dagen wel erg hard.
Zo tot dinsdag fijn weekend allemaal.