onze eerste werk dag

Wat een dag was dit zeg.
Het wekkertje ging om half 6 want ons mannetje zou om 7 uur op het land zijn om te beginnen met de grote schoon maak.
Na de koffie en een vette kater van gister avond, na het vieren van onze mooie deal voor de prijs van het huis kwamen we een beetje gebroken uit bed.
Maar wel met een goed gevoel want we kunnen nu echt beginnen.
Wel vreemd hoor half 7 op het fietsje naar het land toe.
Er was al veel reuring onderweg want iedereen is hier al vroeg op.
Jezus wat een trip was dit weer en dat al zo vroeg pff.

Aangekomen bij ons land en vol trots kijken naar het hoge gras, wat wel betaald is he hoog of niet het is van ons.
Kwam daar Ramon aan lopen met in zijn hand een machette van een halve meter en een fles water.
We hadden gelijk al een klik, Ramon is een jaar of 60 a 65 schat ik en heeft echt een kop waar je gelijk om moet lachen.
Nou dit hebben we geweten ook, maar dit verder in het verhaal.

Na ons voor gesteld te hebben en hij in het Spaans ratelde wat wij dus niet konden verstaan zijn we weg gegaan, want we moesten naar het bureau om het water aan te sluiten.
Dit nam nog al wat tijd in beslag, want ook dit ging dus weer in het Spaans.
Ach we beginnen dit al aardig onder de knie te krijgen met wat handen en voeten werk lukt het toch nog wel om het te begrijpen.

Na dit geneuzel zijn we een schep gaan kopen zodat we ook op het land een beetje mee kunnen werken.
Dit was toch wel weer een hele uitgaven ja wel 5 euro maar ja het moet toch hahaha.

Daar gingen we hoor met 3 flessen water Jeremy met zijn nieuwe werkhoed en gewapend met onze dure schep hop op het fietsje naar ons land om te helpen.

We moesten er zijn tussen 1 en 5 uur want dan kwamen ze om het water aan te sluiten.
Ramon was er niet is ook wel begrijpelijk dit is het heets van de dag en de zon staat vol op ons stukje land.
Jeremy is begonnen met de pollen uit te scheppen en ik ben al het afval die de buren bij ons hebben geloosd op gaan ruimen.
De stront luiers legen flessen stukken speelgoed en nog meer van deze verassingen kwamen al gauw te voorschijn.
Ramon had al aardig zijn best gedaan, knap hoor in die hitte.

Om een uur of half 4 kwam ons mannetje weer aan,
Ondanks hij geen 1 woord Engels spreekt snapte we elkaar en echt we hebben zo gelachen wat een kereltje geweldig.
Ik denk ook wel dat hij het waardeert dat wij mee helpen.
We hebben hem een flesje cola en een soort appelflap gegeven en ik maakte een stoeltje voor hem van een stuk steen.
Jeremy zat te kutten met zijn dure schep en Ramon lag in een deuk hij zei kom maar hier met je schep, en hij ging hem slijpen.
Nou dit scheelde wel hoor want dat ding was nu super scherp, ja ze zijn hier niet gek hier.
Daar ging jer hoor hakkend door het land wat een kanjer is het toch.
Ik heb hem wel voorzien van heel veel water want dat heb je hier echt wel nodig.

Om 5 uur nog steeds niemand om de watermeter aan te sluiten, ja wat nu.
Snapte we wel wat ze bedoelde? of is ons Spaans nog echt zo slecht, ik denk het laatste.
We namen Ramon mee naar de lokale kroeg op de hoek en gaven hem 2 biertjes, ja wij natuurlijk ook dat snap je wel.
En die smaakte wel heel lekker ze waren goed koud en kosten al veel minder dan in het dorp.
Met veel grappen en gekkigheid hebben we gedag gezegd tegen Ramon en we zien elkaar morgen weer.

We klommen weer op het fietsje en zijn naar huis gegaan.
We hebben nog even Maria gebeld met de vraag hoe het zit met dat water gedoe, want die zijn dus niet geweest.
Kregen we als antwoord ga morgen maar weer heen en dwing ze om te komen, want alles is hier manana.
Ja daar zijn we al een tijdje achter, goed we gaan morgen weer heen en daarna gaat Jeremy ook een machette kopen want met de schep lukt het niet echt.

Morgen weer lekker aan het werk we hebben er zin in.