het is bijna zo ver

Nou we zijn er hoor, niet vragen hoe want zoals gewoonlijk gaat dat bij ons niet van een leien dakje.
Na een vlucht van 11 uur kwamen we aan in Panama.
Dit ging goed, maar van af nu ja komt het hoor.
De koffers, daar stonden we bij de band, iedereen had zijn koffer al alleen wij niet.
Maar even vragen, oh deze zijn al door geboekt naar Nicaragua.
Ja dat is fijn dat KLM dit even door gegeven heeft bij het inchecken.
Hier in zitten medicijnen toilettas en dat soort dingen in, ach gelukkig zaten de kleren in onze handbagage.
Op naar het dure hotel, want zo duur hebben we nog nooit geslapen ja wel 104 euries voor 1 nachtje.
Even inchecken en vragen hoe laat we ontbijt hebben.
Oh jee dit zit niet bij de prijs in.
Dan maar even eten lekker een buffet.
Koud biertje er bij dan komt het wel goed.
We zetten alles op 1 rekening dan kan dat naar de KLM want die heeft de fout gemaakt met de tickets.
Het eten viel erg tegen beetje rijst wat vlees, maar wel een hele vette rekening 60 dollar.
Ik hoop maar dat de KLM dit gaat betalen.
Dan maar op tijd naar bed half 9 panama tijd half 4 s nachts Nederlandse tijd.
Eerst ff de tandjes poetsen, uh geen tandpasta zit in de koffers.
Gelukkig wel de tandenborstels, dan maar zonder tandpasta het is niet anders.
Vanmorgen al vroeg wakker half 4 nou nog maar even omdraaien dan.
Om half 6 zijn we maar naar buiten gegaan om een peuk te roken, want er kan geen raam open om stiekem te roken.
Hierna even ontbijten voor 16 dollar pp. geroosterd broodje met kaas was weer een koopje.
Eind afrekening bijna 200 dollar voor een nachtje in een kut hotel.
Op naar het vliegveld.
Zo dit was even relaxt we konden gewoon door lopen hoefde niet in de rij voor de koffers.
Haha zo heeft ieder nadeel toch zijn voordeel.
Alles liep vlotjes we zaten zo in het vliegtuig.
Tot dat er door de microfoons een bericht in het spaans kwam en de mensen allemaal begonnen te vloeken en tieren.
Wat is er aan de hand? we moesten er weer uit want het vliegtuig was stuk.
We zouden een vertraging van 3 uur krijgen, gelukkig konden we met een ander vliegtuig en werd het uiteindelijk maar 2 uur.
Pffff dan zit het toch nog mee, of toch niet.
Aangekomen in Nicaragua, zouden de koffers er ook zijn?
We stonden al even te wachten maar ja hoor daar kwam koffer nummer 1.
Natuurlijk daar bleef het bij.
Op naar de bagage balie, na 2 uur in de rij, we waren dus niet de enigste, waren we eindelijk aan de beurt.
Alles opgegeven en morgen dan worden we gebeld.
Met de taxi naar ons verblijf bij onze Nederlandse Inge.
Daar de koffer opengemaakt want wisten niet meer waar wat in zat.
Ja dus geen toilet tas geen medicijnen, maar naar de winkel om tandpasta en zo te kopen het is niet anders.
Het is nu afwachten komt de koffer morgen of zijn we die kwijt,
Word vervolgt.