de eerste gaten zijn gegraven

Wat hebben we hard gewerkt de laatste paar dagen.
Onze Ramon vader van 9 kinderen en een berg klein kinderen heeft ook zo hard gewerkt.
We boden hem 10 euro per dag aan dat wilde hij niet 7 euro was genoeg.
Ik schaam me een beetje voor dit bedrag maar in dit land is dat goed betaald, we belonen hem wel als we klaar zijn, breng wel een taart of zo.

Ramon heeft het land schoon gemaaid en Jeremy heeft met een klein hand zaag alle bomen gesnoeid anders kunnen ze daar niet bouwen.
Hij heeft nog nooit zo veel blaren gehad.
En er zaten behoorlijk dikke stammen bij hoor, ik ben super trots op hem.
Wist niet dat hij nog zo lenig was, hij leek wel een aap zo die in de bomen klom.
Toen Ramon het riet ging verbranden zouden wij naar huis gaan, maar besloten om toch nog even te blijven.
Dit was maar goed ook want de wind kwam op en het veld er naast vloog ook in de hens.
Met z'n drieën hebben we als gekken moeten meppen met takken met bladeren om de boel de doven.
Uit eindelijk hadden we alles weer in de hand.
Ik denk dat heel san juan in de rook zat.

DE volgende dag zijn Jeremy en Ramon aan de geul begonnen waar de waterleiding en elektra leiding komen.
Dit was ook weer een behoorlijke klus.
DE oude eigenaar van ons land kwam ook even langs en bood ons nog 4 meter land te koop aan.
Het klinkt heel aantrekkelijk, maar dan komt ons budget een beetje in gevaar met de bouw van het huis.

Vandaag zijn ze begonnen om de gaten te graven voor het beton waar de palen komen.
Jezus wat heb ik een respect voor deze mensen hier.
Ja alles met het handje he, met een breekijzer en een schep.
In Nederland huren we er een graafmachine voor.
En ook de hele dag hard door werken in 32 graden, ongelofelijk, ze hebben al 6 gaten gegraven nog 10 te gaan.

Jeremy en ik naar de ijzerhandel en 40 meter pijp gehaald.
Samen achter elkaar met de buizen op onze fiets liepen we naar ons land.
We hadden wel bekijks.
De water leiding ligt er en we hebben water.
s Middags kwam er iemand om te kijken voor het elektra.
Maar we kwamen er niet uit, er is hier niemand die Engels spreekt.
Nou dan moeten we toch maar weer even contact opnemen met Maria want het is haar werknemer, zij moet het maar even voor ons vertalen.

Morgen gaan we naar de stad Rivas kijken voor een hek, althans de palen voor een hek.
Hier kosten 44 palen van 3 meter hard hout 1000 dollar ze moeten besteld worden , maar we willen eigenlijk voor beton dat gaat wat langer mee, en die hebben ze hier niet.
Dus morgen even kijken in Rivas wat ze daar kosten.
Het ligt nog even aan het prijskaartje welke we gaan nemen.

Zo nu eerst een koud biertje hapje eten en dan zullen onze oogjes wel weer langzaam naar beneden zakken om 8 uur, want we zijn kapot.
Maar wel voldaan en blij, het begin is er nu echt.