aardbeving

Ons huis heeft de eerste aardbeving door staan.
Volgens de buurman was er van de week s'nachts een aardbeving, nou daar hebben wij niks van gemerkt, we liggen dan in coma.
Ik vroeg nog was zeker een kleintje, maar volgens hem ging zijn bed heen en weer.
We zullen dit wel vaker mee maken want aardbevingen komen hier nou eenmaal voor.

Het huis is nu aan de voorkant geschilderd, de achter en zijkanten staan nog in de primer.
Hier in Nicaragua schilderen ze alleen de voorkant de rest niet, ik weet niet of dit met geld te maken heeft of dat ze dat niet belangrijk vinden.
Maar wij doen natuurlijk alles.
Het is toch wel een behoorlijke oppervlakte 125 m2, en nu de temperatuur stijgt naar een graadje of 36 valt het niet mee, de verf droogt al als je het er op smeert, dus schilderen kan echt alleen maar in de ochtend en aan de schaduw kant.

Ook hebben we het plafon boven het terras er in, dit is wel nodig anders kunnen ze zo over de muur naar binnen klimmen.
Ik had het persoonlijk liever open gelaten dan zie je mooi het dak.
Maar ook dieren kunnen dan naar binnen, en daar zitten we niet op te wachten.
Het was wel een gedoe die latten waren 5 meter 90 en dat viel niet mee met 1 trap, maar we hebben het weer geflikt.

we hebben ook nog even mijn verjaardag gevierd met onze buurtjes, normaal doe ik er niks aan maar was toch wel gezellig.
Het leuke is dat onze humor het zelfde is als die van hun dat voelt wel vertrouwd.
Bepakt met taart en bier en 2 zakken ijs, en ook nog al ons gereedschap gingen we dan weer op onze fietsjes, iedereen kent hier ons al dat is wel leuk.
De volgende dag dat is aan het schilderen was en Jeremy thuis de auto race aan het kijken was kwam er een Amerikaan die al eerder bij ons huis was geweest en foto's had gemaakt met een cactus als welkoms geschenk en nodigde ons uit om bij hem wat te drinken.
Nou dat slaan wij niet af, gezellig hoe meer mensen hoe beter.
Zijn huis staat op de hoofdweg is een beetje bij elkaar geraapt zooitje maar hij is happy en dat is het belangrijkste.
Ieder op zijn manier toch.

Vandaag zijn we bezig geweest om de voorbereidingen voor het tegelen morgen te doen.
Het is wel anders dan bij ons.
De platen die op de grond liggen zijn een soort vezel cement platen, daar kan je niet gelijk op tegelen, hier moet eerst een soort vilt op gelijmd worden.
Je zou eerder denken een soort primer of zo, maar dat is hier weer anders.
Dit hebben we vandaag gedaan, zodat we morgen kunnen beginnen met de vloer op het terras.
Dit is wel belangrijk want we denken dat als de regen tijd komt het niet echt goed is dat al het water op de platen komen.
De laatste maand is nu ingegaan, wat gaat de tijd hard.
Als ik naar de foto's kijk denk ik dat we het samen niet slecht gedaan hebben in 3 maanden, want in januari zijn we begonnen met bouwen.
We zijn we kapot, de warmte begint ook een beetje op te breken.
Ook al vind ik het hier prettiger met de warmte als in Azië.
Hier staat altijd een windje en het is veel minder benauwd.
Ons kleurtje begint onderhand al te vervagen, want staan over het algemeen in de schaduw of binnen.

We hopen dat we de laatste week niks meer hebben en nog even kunnen relaxen voor dat we naar huis gaan.
Want thuis moeten we ook weer veel doen.
Het huis moet te koop worden gezet, de caravan weer op orde en Jeremy moet dan ook weer aan het werk, dus dat laatste weekje zou wel fijn zijn.
Nog even naar een andere plaats om daar de aller laatste vakantie te houden, want dit zal straks niet meer gaan als we hier wonen.
Zo jullie zijn weer op de hoogte tot de volgende keer.