Een begrafenis

Na eerst alle ellende van de zware regen te hebben gehad, kwam er gisteren nog even een overlijden bij.
Ik hoorde mijn buurvrouw schreeuwen opa en huilen, ik dacht al gelijk dit is foute boel.
Opa woont aan het einde van de weg en is eigenaar van het land hier op onze weg.
Hij heeft 7 zonen en het land is verdeeld onder hen.
Er zijn wat stukken verkocht aan vreemde maar niet veel, waar onder wij.
De rest van de familie woont hier om ons heen.
Opa iwas al 89 dus op leeftijd, maar woont met zijn vrouw in een sober hutje aan het eind van de straat.

Ik rende naar mijn buurvrouw toe en vroeg of ze hulp nodig had, de auto om naar het ziekenhuis te rijden.
Er is maar 1 auto in de familie van 1 zoon en die was werken.
Ja dat wilde ze wel.
Jeremy is naar opa toe gereden maar het was al te laat.
Dit was gister middag om 1 uur.
Even later kwam de zoon met de enigste auto.
Het gaat hier natuurlijk heel anders als in nederland.

Er moest een kist gehaald worden in rivas 30 km verder op.
Dat ging de zoon met zijn broer doen.
Wij hadden aangeboden als ze hulp nodig hadden wij er voor ze zouden zijn.
Nou daar waren ze erg dankbaar voor, want er moesten 3 party tenten gehaald worden en 100 stoelen.
Omdat opa maar een klein huisje heeft en de weg op dit moment erg slecht is zou opa naar de zoon die voor aan de weg woont gebracht worden.

Nadat alles geplaatst was, was er de clondeance, dit duurt meestal 24 uur en gaat de hele nacht door met eten drinken en zingen.
Wij zijn s avonds geweest en het was heel druk.
Omdat alle familie in de buurt woont werd opa vandaag om half negen s morgens naar de kerk gebracht vlak bij ons.
Uit respect gingen wij ook mee.
Onderweg naar de kerk vroeg een zoon of wij cement wilde halen om het graf dicht te metselen, sta je toch wel ff raar te kijken.
Maar de kist lag in de auto pick up van de zoon anders had die zak cement er naast moeten liggen.
Ik ben mee gegaan naar de kerk en jeremy is cement gaan halen.
De kerk is ook heel anders als bij ons er word veel gezongen wel wat meer vrolijke liederen in mijn gehoor dan bij ons waar lijd de weg die wij moeten gaan.

Ik had het wel moeilijk weet dat mijn moeder slecht is en misschien niet naar Nederland kan.
Nou hoor ik een aantal mensen al zeggen jullie wilde toch zelf emigreren.
Daar zal ik gelijk even antwoord op geven.
Normaal gesproken zit ik binnen 24 uur in nederland, en niet te weten dat we corona zouden krijgen.

Na de kerk dienst gingen we voor de stoet uit met 2 familie leden in de achterbak gauw naar het kerkhof om cement te maken.
Later kwam de stoet en werd de kist in een soort muur gezet de graven zijn hier boven de grond.
De voorkant werd dicht gemetseld.
Wij zijn wat eerder weg gegaan want moesten boodschappen doen.
Toen we terug reden was de begrafenis net over, en konden we nog wat mensen mee nemen 1 op de achterbank tussen de boodschappen en 9 in de achterbak, ja zo gaat dat hier.
Het was een hele belevenis om mee te maken, maar ook wel emotioneel.

We werden door heel veel mensen bedankt, we worden hier echt gewaardeerd dat geeft ons een goed gevoel, we horen er gewoon bij.
We worden ook vaak uitgenodigd op verjaardagen of bruiloften, dat zegt al genoeg.

Vandaag toch nog even aan het werk want dat gaat natuurlijk ook gewoon door.
Ik heb de wc deur van de bar geschilderd en jeremy is bezig om een loungebank te maken.
Het is nog wel bewolkt en af en toe een klein buitje, maar wel warm.
Ik hoop dat het niet meer zo hard gaat regenen ook voor de mensen hier.
Want er hebben heel veel huizen onder water gestaan.
Gelukkig hebben wij maar 1 probleem en dat is dat de septictanken vol lopen.
Met zulke buien komt het grond water omhoog en heeft geen tijd om weg te lopen.
Verder staat de tuin onder water maar dat is niet zo erg.
Wat wel weer gaaf is dat er ook veel onweer is, en door de bergen behoorlijke klappen geeft, alles trilt de grond de ramen ja dat vind ik wel gaaf.

Nu even nog wat drinken en nog wat werken dan is de dag weer voorbij