Nog even dan is het echt zo ver
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg jeremy
12 Augustus 2019 | Nicaragua, San Juan del Sur
De laatste week in Nederland gaat in.
Afgelopen zaterdag ons afscheid feestje met vrienden gehad, iedereen was gekomen dat deed ons heel goed.
Dit verliep met een lach en een traan, het was een dubbel gevoel.
Het is een raar gevoel het is net of je iemand verloren heb voelt als een begrafenis, maar ook weer niet.
Aan de ene kant ben je blij want onze droom gaat nu echt beginnen, maar doet ook wel pijn om iedereen achter te laten.
Maar we hebben er reuze zin in.
De afgelopen 2 maanden hebben we een hoop papierwerk moeten verrichten
Wat een rompslomp is dit zeg.
Verzekeringen opzeggen uit schrijven, verkoop van het appartement, verkoop van de caravan, garage leeg halen en weer verhuizen naar mijn vaders tuinhuisje, maar we doen het voor onze droom.
De koffers staan klaar 4 stuks en 2 kleine koffer en nog 2 rugzakken.
We krijgen in December hulp van onze vriend Jan die bij ons een paar maanden komt helpen.
Hier zijn we heel blij mee, die neemt ook nog een koffer voor ons mee.
Ja je hele leven gaat mee en dat allemaal in de bagage.
In de tussentijd heeft een vriendin onze logo gemaakt en daar zijn we heel trots op wat is die leuk geworden.
We zijn gelijk maar wat t-shirt gaan drukken en wat stickers, je moet toch een beetje reclame maken.
Onze zoon Mark heeft een FB pagina aangemaakt en gaat aan onze website beginnen, het is nu voor het eggie.
De afspraak met onze advocaat in Nicaragua is ook gemaakt en ons hotel is geboekt in de hoofdstad.
De eerste week daar moeten we ook nog wel het 1 en ander regelen voor dat we naar ons huis kunnen gaan.
Onze verblijfsverguning moet geregeld worden en er moet een auto gekocht worden.
Dan moeten we stroom gaan regelen want dat krijgen we niet moeten we zelf aanschaffen.
We moeten ook gaan kijken voor een zwembad want die mag natuurlijk niet ontbreken.
We tellen de dagen af 20 augustus gaan we.
17 augustus nog een feestje met onze familie, gelukkig is dat nog niet zo dat we ze niet meer zien, want in December komen we een weekje terug.
Het zal dan pas moeilijker worden want dan nemen we echt afscheid van onze familie.
Maar dat houd niet in dat onze emoties gieren door ons lichaam, het blijft toch wel vreemd om weg te gaan.
Deze week nog even de laatste dingen regelen, gelukkig is het niet veel meer.
We zijn er klaar voor, het word tijd om weg te gaan.
De eerste boekingen zijn al binnen terwijl er nog niks staat.
Dat word weer hard werken, maar dat doen we met veel plezier, we hebben er reuze zin in.
Tot volgende week dan beginnen we aan ons nieuw avontuur, deel 2 van ons hostel Lazy Days.
Afgelopen zaterdag ons afscheid feestje met vrienden gehad, iedereen was gekomen dat deed ons heel goed.
Dit verliep met een lach en een traan, het was een dubbel gevoel.
Het is een raar gevoel het is net of je iemand verloren heb voelt als een begrafenis, maar ook weer niet.
Aan de ene kant ben je blij want onze droom gaat nu echt beginnen, maar doet ook wel pijn om iedereen achter te laten.
Maar we hebben er reuze zin in.
De afgelopen 2 maanden hebben we een hoop papierwerk moeten verrichten
Wat een rompslomp is dit zeg.
Verzekeringen opzeggen uit schrijven, verkoop van het appartement, verkoop van de caravan, garage leeg halen en weer verhuizen naar mijn vaders tuinhuisje, maar we doen het voor onze droom.
De koffers staan klaar 4 stuks en 2 kleine koffer en nog 2 rugzakken.
We krijgen in December hulp van onze vriend Jan die bij ons een paar maanden komt helpen.
Hier zijn we heel blij mee, die neemt ook nog een koffer voor ons mee.
Ja je hele leven gaat mee en dat allemaal in de bagage.
In de tussentijd heeft een vriendin onze logo gemaakt en daar zijn we heel trots op wat is die leuk geworden.
We zijn gelijk maar wat t-shirt gaan drukken en wat stickers, je moet toch een beetje reclame maken.
Onze zoon Mark heeft een FB pagina aangemaakt en gaat aan onze website beginnen, het is nu voor het eggie.
De afspraak met onze advocaat in Nicaragua is ook gemaakt en ons hotel is geboekt in de hoofdstad.
De eerste week daar moeten we ook nog wel het 1 en ander regelen voor dat we naar ons huis kunnen gaan.
Onze verblijfsverguning moet geregeld worden en er moet een auto gekocht worden.
Dan moeten we stroom gaan regelen want dat krijgen we niet moeten we zelf aanschaffen.
We moeten ook gaan kijken voor een zwembad want die mag natuurlijk niet ontbreken.
We tellen de dagen af 20 augustus gaan we.
17 augustus nog een feestje met onze familie, gelukkig is dat nog niet zo dat we ze niet meer zien, want in December komen we een weekje terug.
Het zal dan pas moeilijker worden want dan nemen we echt afscheid van onze familie.
Maar dat houd niet in dat onze emoties gieren door ons lichaam, het blijft toch wel vreemd om weg te gaan.
Deze week nog even de laatste dingen regelen, gelukkig is het niet veel meer.
We zijn er klaar voor, het word tijd om weg te gaan.
De eerste boekingen zijn al binnen terwijl er nog niks staat.
Dat word weer hard werken, maar dat doen we met veel plezier, we hebben er reuze zin in.
Tot volgende week dan beginnen we aan ons nieuw avontuur, deel 2 van ons hostel Lazy Days.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
